Fouten maken
Life is all… about second chances. Als dat niet zo was, zouden we geen fouten kunnen en mogen maken en zouden we nooit meer ons leven op de rit kunnen krijgen áls we een keer een fout maken. Ik herinner me nog de momenten dat ik als kind een fout had gemaakt en dat tot me doordrong. Ik be-vróór…. Ik voelde bij wijze van spreke de toorn van mijn ouders al op me af komen, de pijn van de straf wierp zijn schaduw vér vooruit. Maar ook de realisatie dat er iets gebeurd was, dat ik niet had moeten doen, maar dat nu in de absoluutheid van het verleden onbeweeglijk lag te wachten op de onafwendbare consequenties die komen gingen.
Eerlijk zijn
In de afgelopen jaren ben ik veel bezig geweest met eerlijk zijn, eerlijk worden, eerlijk handelen. Het klinkt zo simpel en iedereen wil het. En tot op zekere hoogte doen we het ook. Maar als je nou een fout maakt, dan klopt het waarschijnlijk niet meer met eerlijk zijn. Of toch wel, maar zit ‘m het conflict meer in de handeling die niet strookt met afspraken die je gemaakt hebt met iemand of komt de handeling in conflict met het normen en waarden systeem van iemand anders. In het eerste geval ben je wel eerlijk naar jezelf, anders zou je niet doen wat je deed, maar klopt het niet in het contact met de ander.
Vreemdgaan?
Vreemdgaan is zo’n voorbeeld. Al kan het ook over het dopje van de tandpasta gaan. Ik hoor vaak: Ik snap heel goed hoe het ging, waarom ik het gedaan heb en ook hoe ik ertoe gekomen ben. En hoe goed het voelde in het moment. Je reageert op en herkent namelijk iets wat je mist in je bestaande relatie. Maar is dat een goed excuus voor het gebeurde?
Dialoog
Daarna weten velen beter, gelukkig. Dat is ook het voordeel van second chances. Nu zouden ze er heel anders mee omgaan. Het voordeel van de leerervaring. Maar vaak is er dan al zoveel gebarsten in de relatie, dat die geen stand houdt.
In een vergelijkbare situatie, wéét je dat er iets mis is in je bestaande relatie, waardoor het moment onmiddelijk al van aspect verandert. En dan kan je daar dus ook direct eerst iets mee doen, voordat de boel zo onafwendbaar is veranderd, dat je geen bewuste sturing aan het geheel meer kan geven. Lees: treed in dialoog met je partner over wat er mis is, in termen van: “….laten we het er eens over hebben, wat hier – vooral níet – gebeurde.” Zo kan je aankaarten 1) wat de dreiging was 2) wat dat zegt over je relatie en het onbreken van bepaalde elementen daarin en 3) het opent de dialoog naar een betere situatie.
On-dapper
En ik hoop voor iedereen in die situatie dat hij of zij zo dapper is om het erover te hebben. Want dat is het moeilijkste moment. De pijn van de straf en de schaduw van aankomende consequenties maken ons, mensen, on-dapper.
Over dapperheid op zich kan ik al een dagenlange verhandeling schrijven. De beloning voor dapperheid is zoveel groter, zo vele, vele malen groter dan de pijn van de straf die we nog niet eens gehad hebben, dat het eigenlijk ondenkbaar is dat we niet dapper zouden moeten zijn. Als we dapper zijn en ons hart openstellen en in échte verbinding met de ander treden, dan is de beloning liefde, warmte, wijsheid, vergeving, waarschijnlijk, en een nóg diepere verbondenheid.
